Kabanata 09
Nang malamigan ang mukha ni Yuan, inisip niyang umaasa si Trixie sa kanyang posisyon para makakuha ng espesyal na trato
“Secretary Salvador, ayusin mo ang pag–uugali mo sa trabaho. Alala mo ba bahay mo ito? How dare you disobey the company’s task
Kinuha ni Trixie ang kanyang bag, at nanatiling kalmado ang kanyang tono.
“Kung hindi ka nasisiyahan sa inasta ko, puwede mo akong tanggalin ngayon din.
“You-
Noon, sinamahan ni Yuan si Sebastian sa America. Alam niyang matagal nang nagbigay ng resignation letter st Trixie.
Kahit pa pinagkakatiwalaan siya ni Sebastian, hindi naman niya pag–aari ang buong kumpanya. Wala siyang kapangyarihang basta na lang paalisin si Trixie.
Bukod pa roon, mahal na mahal si Trixie ng nakatatandang Valderama. Kung sakaling magreklamo ito sa kanya, kahit tiwala si Yuan na poprotektahan siyani Sebastian, wala rin siyang mapapala
Hindi siya pinansin ni Trisse. Demeretso lang siya ng lakad at lumampas pa kay Yuan bago umalis.
calit na galit Yuan nang maisarado ni Trixie ang pinto. Halos mamula ang mukha niya sa ini nang lumabas siya ng opisina ng sekretarya.
Napansin ni Calix ang itsura niya at nagtanong, “Anong nangyari?”
Danuwento ni Yuan ang buong pangyayari.
Nagulat si Calls dahil isa na naman itong pagbabago kay Trixie. Parang nitong mga nakaraang araw, palagi na lang siyang sinosorpresa ng ugali at dildos nito.
Mas madalas siyang nakakasalamuha si Trixie kya kahit paano, kilala niya ito.
Hindi napigilang magdudani Calix.
“Hindi ito isang bagay na normal na gagawin nie. Is something wrong with!
“Hindi ko alarm! Wala ring hindi kami pagkakaintindihan Ganoon talaga ang nangyari. Sa tingin ko, uma lang si Trixie sa posisyon niya para makuha ang gusto niya. Hindi naman siya kasing–bait ng sinasabi mo.”
Saglit na natahimiksi Calix dahil may punto rin ang lousap.
“Baka dahil magre–resign na siya ay unti–unti na siyang nagiging pabaya?
Pero nitong mga nakaraang araw, napakaaktibo pa rin ni Trixie sa trabaho. Walang ipinagkaiba sa dati nitong quality outout at galing.
Sa sobrang Indulged nila sa pag–uusap, hindi na nila napansin ang pagdating nito. Saka lang nila napansin ang presensiya nito nang biglang lumapit si Sebastian
“Anoʻng nangyayari?”
Yuan ang agad sumagot, “Ah, si Secretary Salvador po kasi. Umalis siya nang hindi natatapos ang trabaho niya.”
Walang pakialam na sinabi ni sebatian, “If you think she’s breaking any compny rule, sundin niyo na lang agad ang tamang proseso para tanggalin siya.”
Kitang–kita sa mukha niya ang kawalang–pansin at hindi niya pinansin ang isyung ito.
Nanlald ang mga mata nina Calix at Yuan.
Hindi dahil parang walang malasakit si Sebastian kay Trixie, kundi dahil sa sinabi niya, parang wala sayang alam na nagbitiw na pala lie?
Hindi ba’t siya mismo ang nagpaalis kay Trixie?
Mali ba ang pagkaintindi nila?
Magtatanong pa sama sila nang biglang tumunog ang cellphone ni Sebastian.
- Wendy ang tumatawag.
Hindi na sila tinapona pang tingin ni Sebastian Dumeretso siya selevator habang sinasagot ang tawag
‘m going home. I think I’ll be at your place at 15
Nagkatinginan sina Calix at Yuan.
*Tanong ni Calix, “Bala nakalimutan lang ni President Valderama?”
“Siguro nga.”
Sa totoo lang, hindi naman talaga pinapansin ni Sebastianang kahit anong tungkol kay Trixie,
Samantala, malapit si Xyz kay Mrs Valderama.
Muoti, kapag nasa bansa si Xyza, palaging dinadala ni Trixie ang kanyang anak pabalik sa pamilya salvad
+25 Bonus
Pero ngayon, kahit bumalik na si kyza sa bansa, ni miisan ay hindi siya nito tinawagan. Sa halip, araw–araw itong tumatawag kay Wendy, at sa ilang araw lang h hindi sila nagkikita, parang sobra niyang namimiss ito. T
Sa ganitong sitwasyon, wala nang dahilan para ipilit pa ang sarili niya sa mundo at buhay ng kaniyang mag–ama
Bukod pa room, masyado nang malapit sina Xyza at Wendy ngayon. Kapag nalaman ito ng matandang ginang, siguradong magagalit iyon.
Kaya ngayong uwi siya sa pamilya Salvador, kahit nandito na sa bansa si Xyza, hindi na siya nag–abala pang dumaan kay Sebastian para sunduin ito. Sa halip, mag -isa siyang umanvi sa pamilya Salvador
Mabigat ang trapiko sa daan, kaya pagdating ni Trixie sa bahay ng pamilya Salvadador, pasado alas–sais na ng pabi.
Pagkakita sa kanyang Lola Angelina niya, saglit na natigilan ito sa ngiti niya.
Agad binaplos ang kanyang plangi na may ballong awa. “Ang payat mo na.”
Bahagyang kumurap si Trixie bago sumagot, “Abalalang po ako sa trabaho nitong mga nakaraang araw.”
Napabuntong–hininga ang matandang ginang
“Kahit gaano ka pa kaabala, dapat mong alagaan ang sarili mo at kumain ang maayos.”
Ngumiti si Trixie. “Alam ko po, Lola Magiging maalaga po ako lagi
Umupo siya sa tabi ng matanda at sumandal sa balikat nito, hinahanap ang init at lambing mula sa kanya.
Nang malapit nang maluto ang kame ng tupa, ipinalabang matandang ginang ang isang mangkoking sabaw para pampainit muna ni Trixie,
Habang pinakikinggan niya ang mga mapag–alalang salitang matanda, bigla niyang naalala ang mga pangyayaring naganap nitong mga nakaraang araw. Napano tuloy ng luha ang kanyang mga mata.
Ayaw niyang mag–alala ang matanda, kaya agad niyang pinakalma ang sarili at nagtanong na lamang nito.
“Nasa byahe pa rin po ba sina Tita at ang pamilya niya?”
“Hindi na. Sobrang nag–enjoy sila, pero sabi nila, babalik sila sa loob ng isang linggo.”
“Si Tito naman po? May pupuntahan ba siyang sosyalan ngayong gabi?”
“Nang malaman niyang dumating ka, hindi na siya dumalo sa pagtitipon. Sinabi niyang unwi siya para sabay tayong maghapunan. Siguro, paparating na rin iyon.” “Sige po.
Wala pang ilang minuto, dumating na si Shaun Salvador, ang tiyuhin na isa sa nagpalaki kay Tride
Nang makita niya si Tride, ngumiti ito at humingi ng yakap nula sa babae
“Trixie, bumalik ka na pala!”
Pero pagkatapos nitong magsalita at yumakap sa kaniya, agad itong napakunot–noo.
“nakit parang pumayat ka? Hindi ka ba kumakain nang maayos?
Ngumiti si Trixie sa pag–aalala ng kaniyang tiyuhin
“Masyado lang po akong naging abala nitong mga nakaraan… Babawi po ako ng kain mamaya. Namiss ko po ang luto niyong sinigang. Favorite ko pa naman po iyon!”
Napahinga nang malalim si Shaun, Nang mailapag ang request na ulam sa mese, panay ang lagay niyang kame sa plato ni Trixie.
Bagamat sinabi ni Shaun na pumayat si Trixie, napansin din niyang mukhang haggard at stress ang kanyang Tito Shaun.
Alam niyang mahirap ang pinagdaraanan ngayon ng Salvador Corporation. Araw–araw, abala si shaun sa mga problema ng kumpanya, ngunit sa ngayon, hindi pa rin niya ito malsaayos nang husto.
Sa mga nagdaang taon, may lang proyekto na lang tinulungan lang ni Sebastian ang kaniyang pamilya, hindi sana nauwi sa ganitong lalagayan ang kumpanya. Ngunit maliban sa dalawang beses na nag–utos nang main ang matandang ginang Valderama, ni minsan ay hindi tumulong si sebastian.
injisip ni Trixie, kung hindi dahil sa Lolani Sebastian, siguradong hindi lang walang tulong na ibibigay si Sebastian, balta maging ang Salvador Corporation ay pinabagsak na cito sa pagkacita sa pressiya niya.
Napangiti nang mapaitsi Trixie sa naisip. Nawalan ng lasang kinakain niyang masarap na ullam ir paborito niya pa.
Alam ni Shaun na may dinadala si Trixie, pero kahit kalian, hindi niya ito pinilit na lumapit kay Sebastian para humingi ng tulong.
Pagkatapos ng hapunan, habang nagpapahinga ang Lola Angelina raya, Inabot ni Trile sa kaniyang ito ang isang atim card na may laman na 70 milyon Nagulat si Shaung. “Trade, hindi mo na kailangan=”
+25 Bonus
Ibinigay ulit ito ni Trixie sa kanya.
“Wala namang silbi kung alin lang ito, Wala akong ibang maitutulong sa pagpapatakbo mo ng kumpanya, Tito, Hayaan mo na ako dahil ito pa lang ang kaya kong gawin”
Simala pagkabata, mahusay na siyang mag–aral. Sanay siya sa research at development, pero alam niyang hindi siya para sa negosyo.
Mabuti na lang, ilang taon na ang nakalipas nang mag–apply siya ng ilang patent sa artificial intelligence. Ang kumpanyang itinatag niya kasama sina Charina ay may tanang kita rin. Kahit wala siyang gawin buong taon, laimikita pa rin siya ng sampu–sampung milyon
z turnutulong dito.
Napayuko si Shaunsa hiya dahil siya pa ang tumatanggap ng tulong mula sa pamangkin halip na siya ang i
“Maraming beses mo na akong tinulungan sa pera, pero ang lampanya…parang naghihingalo pa rin.” Napabuntong–hininga ng malalim si Shaun
“Kasalanan ko rin ito. Wala akong kakayahang ibangon ang kumpanya na dugo’t pawis ang ginugol ng lolo mo.”
Ngumiti si Tilsie dito nang may simpatya.
“Normal Lang naman sa negosyo ang maglaan ng mas maraming puhunan para sa pagbabago. Huwag niyong masyadong pahirapan ang sarili niyo, Tito.” Naalala niya ang sinabi sa kanya ni Charina Villalobos noon.
“Mabilis ang pag–unlad ng Al ngayon. Sa talento mo sa development at sa kakayahan ko sa operasyon, kung hindi ka lang nagpalasal, siguradong nasa daan- daang bilyon na ang halaga ng kumpanya natin. Hindi malayong maging nangungunang kompanya tayo sa larangang ito sa buong Pilipinas. Pero mabuti na lang, marami pang puwang para sa pag–unlad ng Ai, kaya may pagkakataon pa tayo. Sana bumalik ka na agad.”
Kung mayroon pa siyang kakayahang ga
Baya ng
Sana nga… may oras pa siyang bumalik
ng dati, at bumalik siya sa kumpanya upang mas palaguin ito, mas matutulungan ni Trixie ang kaniyang Tito Shaun.
samantala, nang makauwi si Sebastian ay pasado alas–diyes nang gabi.
Nang maldita siya ni xyza na sumilip sa pinto ng kaniyang lowarto, kinusot nito ang pipilar–pikit na mata.
“Daddy, nandito ka na połu
“Oo.” Tumango siya nang bahagya 1
“Mating ka nauis diyan. I’m just checking up on you kung sinusunod mo ba ang
ng Tita Mommy mo na
o na matulog
la ng maaga.”
“Of course pe, Daddy. I will follow Tita Monimy ko. Good night na po, Daddy,”
“Mm.”
kadumiretso sa
Tumalikod na si Xyza sa ma upang matulog. Kinuha naman ni Sebastian ang basong tubig na inabot ng tagapamahala ng balay, uminom, at saka du kaniyang kwarto dito sa taas.
Madilim pa rin ang kwarto nilang mag–a
Parang walang tao.
Otulog lang ba ito?
Saglit siyang ratigilan bago binuksan ang ilaw.
At tamanga siya…
Walang too sa loob
